فهرست مطالب
راهکار ایجاد اشتیاق مدرسه رفتن کودک
با مدرسه نرفتن کودک چه کنیم
باتوجه به اهمیتی که مدرسه رفتن و داشتن تحصیلات برای والدین داره. همیشه توقع میره که فرزندشون خیلی خوب و درس خون باشه. گاهی هم وضعیت تحصیلی کودک بر وفق مراد پیش نمیره و در خصوص تربیت کودک مسائلی پیش میاد که باید حل بشه.
مشکلات فرزند شما میتونه مسائلی مثل:
تمایل نداشتن به مدرسه رفتن.
بی توجهی و حواس پرتی های سر کلاس. مقاله ی برخورد با کودک بیش فعال در این مورد کمک کننده خواهد بود.
فراموش کردن انجام تکالیف مدرسه و مسائل دیگه ای باشه.
سوال مهمی که پیش میاد این مورد هست که در این مواقع بهتر که چه رفتاری داشته باشیم و چطور مسئله رو حل کنیم؟ در این مقاله آوای مشاور سعی داره چندین مشکل رو به همراه روش هایی که برای حل کردنش میشه به کار برد رو عنوان کنه.
کودکی که نمیخواد بره مدرسه
ممکن بارها با صحنه هایی همچون زمانی که صبح میخواید کودکتون رو برای مدرسه رفتن آماده کنید. اما با گریه های مکرر، بهانه جویی ها، تظاهر به دل درد داشتن، سردرد داشتن یا در سنین حتی ده سالگی تصمیم میگیره که به مدرسه نره. چون از مدرسه خوشش نمیاد مواجه شده باشید.
در این مواقع والدین معمولا سردرگم میمونن که، اگر فرزندشون رو اجبار کنن کار درستی یا نه؟ یا حتی در این شرایط نمیدونن درد و ناراحتی جسمی فرزندشون رو باور کنن یا نه، چون ممکن که تنها بهانه ای برای مدرسه نرفتن باشه. درواقع این حقیقت وجود داره که در خونه هایی که مشکل برای مدرسه رفتن وجود داره، صبح های زود مالامال از اشک و دعوا و سروصداست.
مقاله ی نحوه ی برخورد با کودک لجباز نیز کمک کننده خواهد بود.
علت های مدرسه نرفتن
در این مواقع نمونه هایی از مسائل احساسی کودک میتونه ترس از جدا شدن پدر و مادر، حتی ترس از قلدر مدرسه باشه. چرا که کودک هنوز یاد نگرفته چطور مسائل اطراف خودش رو تحلیل کنه ودر نهایت اونهارو حل کنه. بنابراین ترجیح میده ازش فرار کنه. گاهی ممکن مشکلات از خونه ناشی بشه، مثل اینکه : در یک خانواده ی متشنج کودک ممکن از ترس اینکه مبادا زمانی که خونه نیست دعوا مشاجره و یا حتی اتفاق ناگواری بیفته. دوست نداره خونه رو ترک کنه و به مدرسه بره، چون فکر میکنه اگر خونه بمونه، توجه والدین به خودش جلب میشه و دیگ دعوا نمیشه یا هیچ اتفاق بدی نمیفته.
نکته ی اساسی این مورد هست که شما نمی تونید کودک رو مجبور کنید مدرسه رو دوست داشته باشه یا به اجبار بره مدرسه، ولی می تونید باعث ایجاد اعتماد و امنیت در کودک بشید. می تونید کمک کنید با احساساتش کنار بیاد و با همراهی که دارید مسئله رو حل کنید. درواقع می تونید رفتارهایی که باعث ایجاد ابن مشکل شده رو تغییر بدید یا حذف کنید.
روش هایی که می تونید به کار بگیرید
برای خونه موندن شرایط خاصی رو تعیین کنید
زمانی که می بینید فرزند شما خودش رو به بیماری زده، اما نشانه ای از ناخوشی و تب و بیماری نیست و از این تظاهر به بیماری کاملا آگاه هستید. ترتیبی بدید که اون روز به کودک شما خوش نگذره. به این مفهوم که، نذارید اون روز به بازی و تفریح و خوراکی خوردن بگذره. برای کودکتون فضای مناسب یک بیمار رو محیا کنید، طوری که حق نداشته باشه با دوستاش بازی کنه، باید در طول روز در رختخواب بمونه و غذای مناسب یک بیمار رو میل کنه.
علت نرفتن به مدرسه رو دریابید
جویا بشید و کشف کنید که چه عاملی در مدرسه کودک رو انقدر آزار میده، که کودک ترجیح میده مدرسه نره.
- با کودک صحبت کنید و تشویقش کنید تا تمام اتفاقات و خبرهای که باعث میشه مدرسه نره رو به شما بگه. یا از این روش استفاده کنید: به کودک بگید که فهرستی از مواردی که در مدرسه دوست داره، مواردی که دوست نداره رو با دلیل به شما بگه. برای انجام این کار میتونید با خلاقیت خودتون از همراهی عروسک و یا اسباب بازی کمک بگیرید. اگر سن فرزندتون بیشتر بود، میتونید با بیان داستانی کوتاه و متناسب با سن فرزندتون این کار رو شروع کنید. به طوری که فرزند شما این برداشت رو نداشته باشه که قرار بازخواست بشه.
ببینید آیا نشانه هایی از این هست، که کودک شما از مدرسه رفتن نمیترسه اما از اینکه بخواد خونه رو ترک کنه واهمه داره ؟
کمک کنید تا با احساساتش کنار بیاد و علاقه ی خودتون برای درک مسائل کودک رو نشون بدید. اولین گام شما در این موقعیت متوقف کردن سرزنش و یا به شوخی گرفتن این دست از احساسات هست. حتما با تمرکز بیشتری به حرف های فرزندتون گوش بدید و باهاش همدلی داشته باشید، تا متوجه بشه کسی حرف هاش رو فهمید و با این حال باز هم دوست داشتنیه. گام دوم و مهم شما مطرح کردن موضوع با مشاور متخصص، جهت بررسی جزئی تر و تخصصی تر هست، تا با توجه به شرایط شما راه حل های مناسب رو با همراهی مشاور پیش بگیرید.
- با معلم کودک صحبت کنید
با معلم فرزندتون صحبت کنید، علت این رفتارهای کودک شما چه احساسی باشه و چه مربوط به مسائل آموزشی، معلم باید از قضیه اطلاع داشته باشه تا بتونه در حل مشکل شمارو همراهی کنه.
کودک رو به محیط مدرسه علاقه مند کنید
برای تشویق کودک میتونید از این روش ها استفاده کنید :
- روزهایی که قرار اتفاق خاصی در مدرسه بیفته یا برنامه ی خاصی هست در تقویم علامت بزنید و درموردش حرف بزنید.
- به فرزندتون کمک کنید وسایلی رو پیدا کنه و به مدرسه ببره، به دوستاش نشون بده و یا موضوع و داستان های جالبی رو بهش یاد بدید تا برای دوستاش تعریف کنه.
- از کودک بخواید تا در خصوص مواردی که در مدرسه داره صحبت کنه تا شما هم بیشتر بتونید اون موارد رو یادآور کنید و برای تشویق از همون موارد استفاده کنید.
- کودک رو تشویق کنید که در مدرسه دوست پیدا کنه راه های ارتباط گرفتن رو بهش یاد بدید. سعی کنید برنامه های مشترکی با دوستانی که داره ترتیب بدید، تا ارتباط بیشتری به همراه فعالیت های مشترک داشته باشه .
کودک رو به مدرسه برسونید
- نیاز هست که فرزند شما همراهی شمارو داشته باشه و سری هم به مدرسه بزنید.در صورت نیاز با معلم مشورتی داشته باشید و راه حل هایی که مشاور متخصص در اختیارتون قرار داده. درمیون بذارید تا پیشرفت سریع تری داشته باشید.
- تا حد امکان لباس ها و وسایل مورد نیاز کودک رو با همراهی خودش از شب آماده کنید. صبح ها برنامه ای متفاوت و پر انرژی داشته باشید، تا صبح زود بیدارشدن تبدیل به عادتی شیرین بشه. اگر شما به عنوان والدین صبح هارو معمولی و با حالت خواب آلود شروع می کنید، چطور توقع دارید فرزند شما به صبح زود بیدار شدن عادت کنه. صبح رو با انرژی و برنامه های متنوع شروع کنید، حتی با 10 دقیقه ورزش و موسیقی، با 5 الی 10 دقیقه مراقبه و داشتن صبحانه ای نه چندان مفصل، اما همراه با جمع خانواده و سرشار از انرژی .
- به غر زدن های کودک توجه نکنید
به غر زدن ها و نظرهای منفی کودک در مورد مدرسه رفتن توجه نکنید و بی اعتنایی کنید. در عوض از نظرات مثبت و اشتیاقی که داره هرچند کم ، تشویق کنید و پاداش بدید.
سروقت رفتن به مدرسه جزء برنامه ی اصلی کودک باشه
- ترتیبی بدید که یکی از معلم ها و یا ناظم، کودک شما رو در حالی که مردد در جلوی در ورودی ایستاده. با مهربانی و تشویق به داخل مدرسه راهنمایی کنه. البته مراقب باشید اینکار باعث تمسخر و یا سرزنش کودک توسط سایر همکلاسی هاش نشه. برای انجام این کار میتونید از دوست و همکلاسی کودک هم همراهی بخواید، البته بهتر که معلم از دوست کودکتون بخواد که همراهیش کنه.
- در روزهای تعطیل با کودکتون به مدرسه برید. دیدن مدرسه در ساعات تعطیلی میتونه کمک خوبی باشه، تا کودک راحت تر بتونه محیط رو بپذیره .
کلام آخر
ممکن که باوجود تمام روش های بالا باز هم کودک شما مقاومت های شدیدی از خودش نشون بده. این به این معناست که شما در مرحله ای قرار دارید که باید از مشاوره کودک کمک بگیرید. اگر در این دوره ی سنی مشکل فرزندتون رو نادیده بگیرید و با اجبار مسئله رو به ظاهر حل کنید، ممکن در بزرگسالی شاهد ترس فرزندتون برای قرار گرفتن در اجتماع و فضای باز باشید.مشاوره رایگتن تلفنی شما را در این مسیر همراهی می کند.
بنابراین در اولین فرصت، مشکل رو با مشاور متخصص درمیون بذارید و گام به گام، از تکنیک ها و مواردی که متناسب با شرایط محیطی جسمی و روحی فرزندتون به شما ارائه میده استفاده کنید.
بدون دیدگاه